Zbliża się data wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla dla Al Gora i dla utworzonego 19 lat temu Międzyrządowego Panelu ds. Zmiany Klimatu (IPCC). Komitet Noblowski przyznanie Nagrody uzasadnił w następujący sposób: „za wysiłki na rzecz budowy i upowszechniania wiedzy na temat zmian klimatu wynikających z działań człowieka i za stworzenie podstaw dla środków, które są niezbędne do walki z takimi zmianami”.
Fakt ten budzi u mnie pewne refleksje i wspomnienia.
Szesnaście lat temu, po raz pierwszy w swojej pracy, korzystałam z wytycznych IPCC.  Używałam wtedy materiałów roboczych do pierwszej wersji IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories. W latach 1993 i 1994, w ramach umowy pomiędzy firmą ATMOTERM S.C. i Komisją Europejską DGXI prowadziłam krajową inwentaryzację emisji CORINAIR’90. Było to wdrażanie nowej metodyki inwentaryzacji emisji w Polsce, duże dla mnie i dla mojej firmy wyzwanie i ogromna satysfakcja z wykonanej pracy.

Była to pozarządowa inwentaryzacja emisji i dotyczyła 8 grup gazów. Emisję dwutlenku węgla, metanu i podtlenku azotu należało inwentaryzować zgodnie z metodyką IPCC, pozostałe gazy zgodnie z metodyką UNECE-CORINAIR. Inwentaryzacja ta dała pierwszą porównywalną z innymi krajami inwentaryzacją emisji do powietrza. W projekcie uczestniczyło 29 krajów Europy. W ocenie Komisji Europejskiej Poland CORINAIR’90 była jedną z najlepiej wykonanych inwentaryzacji w Europie. W Opolu, w firmie ATMOTERM S.C. zorganizowałam Seminarium z udziałem przedstawicieli Ministerstwa Środowiska, GIOŚ, państwowych instytutów naukowych i jednostek badawczych zajmujących się w kraju, na zlecenie Ministerstwa Środowiska, zagadnieniami emisji do powietrza . Podczas Seminarium obroniłam wyniki wykonanej inwentaryzacji emisji. Raport, po takim zatwierdzeniu, przesłałam do Komisji Europejskiej i na zlecenie Ministerstwa Środowiska moja firma wydała go w postaci książkowej. Tabela z wynikami inwentaryzacji była publikowana przez kilka lat przez GUS. Ministerstwo wykorzystało wyniki tej pracy do Raportu Rządowego na Pierwszą Konferencję Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (COP1). Raport CORINAIR’90 uzyskał nagrodę „Najlepszy Produkt Opolszczyzny w 1994 roku.
Uczestniczyłam w UN Task Force On Emissions Inventories and Projections (TFEIP UNECE). W latach 1994-1996, w ramach firmy ATMOTERM uczestniczyłam projekcie Phare Zaprojektowanie Systemu Zbywalnych Uprawnień do Emisji i Wdrożenie Pilotowego Projektu w Polsce. Implementacje niektórych sugerowanych przeze mnie w projekcie rozwiązań widzę w istniejącym aktualnie europejskim handlu emisjami CO2. W latach 1998-2000 w ramach firmy ATMOTERM sp. z o.o. prowadziłam międzynarodowy projekt Phare Topic Link on Air Emission (PTL-AE). Głównym celem projektu była analiza sytuacji i pomoc techniczna w 13 krajach Europy Środkowej ubiegających się o akcesje do UE, opracowywanie danych z tych krajów w formacie wymaganym przez Raporty Europejskiej Agencji Środowiska (EEA). Prace dotyczyły, między innymi, gazów cieplarnianych i metodyki IPCC. Była to współpraca z EEA, ETC/AE i jej siecią EIONET, . W 2000 roku, jako lider Phare Topic Link on Air Emission, wzięłam udział w spotkaniu expertów IPCC w India Habitat Centre w New Dehli, na którym wygłosiłam referat „ Achievements in the field of emission factors”. Jednym z głównych celów referatu było przekazanie informacji o tym, że zakłady produkujące ten sam towar nie mają jednakowej emisji na jednostkę produkcji. Było to wtedy novum dla wielu ekspertów, i to nie tylko dla ekspertów z Trzeciego Świata. W latach 2004 – 2006 pracowałam w unijnym projekcie w Bośni&Hercegowinie „Support to Air Monitoring” również w tematyce inwentaryzacja emisji, między innymi w metodyce IPCC. Wykazałam, że aktualna praktyka danych statystycznych w EUROSTAT i co za tym idzie w GUS, powinna ulec zmianie, jezeli chcemy mieć dobrej jakosci szacunki emisji na poziomie kraju. Zasady zbierania danych statystycznych nie nadążają za zmianami w gospodarce. Rozwój MSP nie pociągnął za sobą równoległych zmian w systemie statystyki.
Ograniczenie emisji CO2 jest jednym z głównych, wspólnych działań w UE i może być również stymulatorem nowych technologii i zachowań.
Następna konferencja państw, sygnatariuszy Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu UNFCCC (COP), odbędzie się w grudniu, w tym roku na Bali.

Laureat tegorocznej Pokojowej Nagrody Nobla organizował w 2007 roku koncerty Live Earth, cykl imprez muzycznych, mających na celu zainteresowanie ludzi zjawiskiem globalnego ocieplenia i rosnącą emisją CO2 do atmosfery. Globalne ocieplenie przyniesie jeszcze większe upały i susze (m.in. południowej Europie czy północnej Afryce), a powodzie w innych (np. w Europie Północnej czy Azji Południowo-Wschodniej), topnienie lodowców i podniesienie się poziomu oceanów, silniejsze i częstsze wichury, burze czy trąby powietrzne. Panel IPCC stwierdził prawie jednoznacznie (z prawdopodobieństwem ponad 90 proc.), że człowiek, rozwijając przemysł, powoduje podgrzewanie Ziemi.
Pojawiają się w prasie artykuły informujące o wysokich rachunkach, jakie Al Gore płaci za prąd elektryczny i że w związku z tym Noblista powinien najpierw zmienić swoje zachowanie… W artykułach tych jednakże brak informacji uprawniających do takich wniosków. Brak danych o zużyciu prądu na jednostkę powierzchni mieszkania, biura, człowieka. Bardzo ważne, nie tylko na szczeblach negocjacji pomiędzy krajami, jest podawanie porównywalnych informacji!
Od 2007 roku, oprócz konsultingu, prowadzę impresariat i organizuję koncerty. Mam w planie cykl imprez słowno-muzycznych propagujących zrównoważony rozwój.

Pianista Andrea Passigli studiował we Włoszech i USA. Ukonczyl  z najwyzszym odznaczeniem  Konserwatorium L. Cherubini we Florencji w klasie Marii Tipo. Na zaproszenie Rudolfa Serkina uczestniczył w Marlboro Music Festival. Rudolf  Serkin miał duży wpływ na muzyczny rozwój artysty i jego szczegolne zainteresowanie wiedeńskim klasycyzmem. Silny wpływ na osobowość artysty mieli również Pablo Casals i Nikita Magaloff, z którymi spotykał się od dzieciństwa. Andrea Passigli jest solistą, kameralistą i posiada glebka znajomosc repertuaru Lieder. Grał recitale i koncerty we Włoszech, USA, Austrii, Angli, Holandii, Rosji, Rumunii, Jugosławii, na Węgrzech i w Polsce. Nagrał podwójny album z muzyką na fortepian solo Schuberta wydany przez „foné” oraz  CD „Ema Records” z flecistą Alexandrem Duisbergiem, poświęcony francuskiemu impresjonizmowi, jak również CD z barytonem Leonardo Wolovsky z Lieder do tekstow Heinego. Andrea Passigli jest profesorem fortepianu w Konserwatorium G. Frescobaldi w Ferrarze we Włoszech.

„Passigli gra z wirtuozerią, rozumie co gra i wie, jak podkreślić najważniejsze momenty w różnych utworach…”

Leonardo Pinzauti, LA NAZIONE – Firenze

„Andrea Passigli jest pewnym siebie i przenikliwym artystą, który, wiedziony szlachetnością i dobrym smakiem instynktownie odrzuca niepotrzebne efekty i wymuszoną ekspresję. Zamiast tego, poprzez swoją interpretację dąży do wyrazistości we frazowaniu, które staje się tym samym pełne dramatycznych napięć”

Giuseppe Rossi, PAESE SERA – Firenze

„To, co nas uderza w grze Passigli jest jego zdolność do odwrócenia uwagi publiczności od pianisty i skoncentrowania jej na muzyce…”

Luise Forsyth INTERNATIONAL DAILY NEWS

„Styl interpretacyjny, który wybrał Andrea Passigli, pianista o korzeniach amerykańsko-włoskich, jest wyrazisty i jednocześnie zachowuje prostotę i intymny nastrój przesiąkniętego tradycją Schuberta…W interpretacji wyczuwa się naturalność ruchu muzycznego…Passigli gra z niezwykłą dbałością to, co jest w partyturze, a przede wszystkim – co jest niezwykle rzadkie – przestrzega wykonania wszystkich powtórzeń…Interpretacja muzyczna jest precyzyjna i z tejże precyzji czerpie swą siłę…”

G.Moroni AUDIO REVIEW

„…Wykonawca pozwala się porwać ekstazie dźwięku jednocześnie nie pozwalając sobie na dowolność…Szczególnie udany jest drugi i trzeci Moments Musicaux oraz pierwsze Impromptu. Już po raz drugi wyrażam pozytywną opinię na temat osiągnięć włoskiego pianisty w zakresie interpretacji Schuberta.”

Francesco Lo Cascio CD CLASSICA

„Beethoven, Bartok, Schumann: trzy odległe od siebie światy, które Passigli zarysowuje przy pomocy inteligentnej interpretacji. Zawsze skupiony na stylistyce gra jednocześnie bez wykalkulowanego schematyzmu.

Gilberto Costa, PAESE SERA, Firenze

„Przy wykonaniu Bacha Passigli kładł akcent na momenty subtelnej intymności i na różnice w dynamice utworu. Bogactwo Karnawału Schumanna zostało oddane poprzez głębokie i rozważne, choć momentami również porywcze, wykonanie. Taki sposób gry doskonale oddał charakter utworu.

LA NAZIONE, Arezzo

„Passigli odkrywa przed nami Schuberta pokazując nam bogactwo melodii i tematów. Cechy te są charakterystyczne dla niepowtarzalnej kreacji artystycznej…”

Rafaele Fresu, IL RESTO DEL CARLINO – Ferrara

Wydawca: foné 97F 01/02
Franz Schubert – solo fortepianowe Andrea Passigli
CD I Sonata B-dur D960
CD II 4 Impromptus D899, 6 Moments Musicaux

Wydawca: EMA RECORDS DD60001
HEINE LIEDER                                                                                                      Leonardo Wolovsky – baryton
Andrea Passigli – fortepian
Schubert, Schuman, Wieck, Mendelssohn, Liszt, Brahms, Grieg

Wydawca: EMA RECORDS DDD70013
Aleksander Duisberg – flet
Andrea Passigli – fortepian
Fauré, Ravel, Debussie, Bartók

PROGRAM 1 FRANCISZEK SCHUBERT

• 4 IMPROMTUS op. 90 . D 899 ( 1827)
  1797 – 1828
  Allegro molto moderato
  Allegro Andante
  Allegretto

albo

• 6 MOMENTS MUSICAUX OP.94 D780
  1) C dur – moderato
  2) As dur – Andantino
  3) f moll – Allegro moderato
  4) cis moll – Moderato 5) F minor – Allegro vivace 6) A flat major – Allegretto

albo

• 12 LAENDER op. 171
  3 KLAVIERSTUCKE OP. POSTH.
  n. 1  es moll – allegro assai
  n. 2  Es dur – allegretto
  n. 3  C dur – allegro

———————————————————————

• SONATA B DUR OP. POST. D 960 ( 1828 )
  Molto moderato
  Andante sostenuto
  Scherzo: allegro vivace con delicatezza Rondò: allegro ma non troppo

PROGRAM 2

BELA BARTOK

• TRZY RONDA NA TEMATY LUDOWE (1916-1927)
  1- Andante
  2- Vivacissimo
  3- Allegro molto ( 8 min.) 15 WĘGIERSKICH PIESNI CHLOPSKICH (1914-1918)¼br> -Quattro antiche melodie
  -Scherzo
  -Ballata
  -Antiche melodie di danza ( 13 min.)
• SUITA OP. 14 (1916)
  -Allegretto
  -Scherzo
  -Allegro molto
  -Sostenuto
  ( 8 min.)

————————————-

• CZTERY PIEŚNI POGRZEBOWE OP.8/A (1909-1910)
  -Adagio
  -Andante
  -Poco lento
  -Assai andante (10 min.)SONATA ( 1926 )
  -Allegro moderato
  -Sostenuto e pesante
  -Allegro molto (15 min.)

PROGRAM 3

• W.A. MOZART, FANTAZJA d moll

• L.V.BEETHOVEN, SONATA C DUR OP. 53 ( WALDSTEIN )

———————————————

• F. CHOPIN,
  • 2 ETIUDY OP. 25
  • BALLADA g  moll. OP. 23
  • FANTAZJA f moll. OP. 49

PROGRAM 4

• A. SCARLATTI, TRZY SONATY.
•  S. BACH, PARTITA N. 4 D DUR

—————————————————-

• J.BRAHMS, VARIATIONS AND FUGUE ON A THEME BY HAENDEL

PROGRAM 5

W.A. MOZART

• SONATA IN F MAJOR K. 280
  SONATA IN B FLAT MAJOR K . 281

——————————————-

C. DEBUSSY

• DEUX ARABESQUES albo
  2 PRELUDES FROM BOOK 1
  Le vent dans la plaine
  La Cathedral Engloutie
  CHILDREN’S CORNER SUITE

PROGRAM 6

• L.V. BEETHOVEN, 6 BAGATELLES OP. 126
  albo
• F.J.HAYDN, SONATA IN E FLAT MAJOR HOB XVI:52
  albo
  SONATA IN D MAJOR HOB XVI:19

• L.V.BEETHOVEN, SONATA IN A FLAT MAJOR OP. 110

——————————————————

• R.SCHUMANN, CARNAVAL OP. 9

PROGRAM 7

• R. SCHUMANN, PAPILLONS OP. 2
  WALDSCENEN OP. 82

————————————————————

• R. SCHUMANN, CARNAVAL OP. 9

PROGRAM 8

• B.BARTOK, SUITE OP. 14

• C. DEBUSSY, DEUX ARABESQUES

• A. SKRIABIN, ETUDE OP. 8 N. 12
  ETUDE OP. 65 N.1
  5 PRELUDES OP. 74

——————————————————–

• R. SCHUMANN, CARNAVAL OP. 9

Pianista Andrea Passigli studiował we Włoszech i USA. Ukonczyl  z najwyzszym odznaczeniem  Konserwatorium L. Cherubini we Florencji w klasie Marii Tipo. Na zaproszenie Rudolfa Serkina uczestniczył w Marlboro Music Festival. Rudolf  Serkin miał duży wpływ na muzyczny rozwój artysty i jego szczegolne zainteresowanie wiedeńskim klasycyzmem. Silny wpływ na osobowość artysty mieli również Pablo Casals i Nikita Magaloff, z którymi spotykał się od dzieciństwa. Andrea Passigli jest solistą, kameralistą i posiada glebka znajomosc repertuaru Lieder. Grał recitale i koncerty we Włoszech, USA, Austrii, Angli, Holandii, Rosji, Rumunii, Jugosławii, na Węgrzech i w Polsce. Nagrał podwójny album z muzyką na fortepian solo Schuberta wydany przez „foné” oraz  CD „Ema Records” z flecistą Alexandrem Duisbergiem, poświęcony francuskiemu impresjonizmowi, jak również CD z barytonem Leonardo Wolovsky z Lieder do tekstow Heinego. Andrea Passigli jest profesorem fortepianu w Konserwatorium G. Frescobaldi w Ferrarze we Włoszech.

Skrzypaczka Weronika Kadłubkiewicz jest absolwentką Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie w klasie Krzysztofa Jakowicza. Kontynuowała studia z Henrykiem Szeryngiem i Romanem Totenbergiem w USA. Solistka wielu orkiestr w Polsce, USA i Europie, koncertmistrz New Hampshire Symphony, Orchesta Filarmonica de Gran Canaria i Polskiej Orkiestry Kameralnej. Grała również z Boston Symphony i Orpheus Chamber Orchestra. Dwukrotnie uczestniczyła w Sommerkurse w Darmstadt, a na zaproszenie Lejarena Hillera była rezydentką Creative Associates w Buffalo NY. Występowała na scenach w Polsce, Hiszpanii, Włoszech, Szwecji, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Kanadzie i USA. Utalentowana wykonawczyni skrzypcowej muzyki współczesnej ma na swoim koncie prawykonania utworów, z których wiele zostało napisanych specjalnie dla niej. Weronika Kadłubkiewicz brała udział w festiwalach: Warszwska Jesień, Marlboro Music Festival, Bach Aria, Monadnock Music i inne. Prowadziła klasę skrzypiec i muzyki kameralnej w Amherst College, University of Massachusetts i w Smith College. Nagrała płyty dla firm Gasparo i CRI. Po dwudziestu latach pobytu w Stanach Zjednoczonych przeniosła się do Paryża.